رئیس جمهور فردیناند مارکوس جونیور توانسته است سال ۲۰۲۵ را پشت سر بگذارد. کوفته، زخمی و به وضوح خسته اما همچنان ایستاده. او احتمالاً هر صبح با احساس گیجی از ضربه بیدار می‌شود. او همچنان قادر است با توطئه‌ها، انتقادات، تلاش‌های بی‌ثبات‌سازی و سایر خواسته‌های ریاست جمهوری به صورت روزانه مقابله کند در حالی که جلوی دوربین خوشحال به نظر می‌رسد. خسته، اما خوشحال.  

کارشناسان و تحلیلگران آنلاین بقای او را به ترکیبی از رویدادها و شخصیت‌ها نسبت داده‌اند. به بیان ساده، او فقط خوش شانس است. 

خوش شانس که جانشین قانونی برای این شغل نامناسب تلقی می‌شود، چه برسد به طرفدار چین بودن. خوش شانس که مردم از کودتاها و تظاهرات برای برکناری یک رئیس جمهور منتخب خسته شده‌اند. خوش شانس که نیروهای مخالف سازمان‌یافته در حال مشاجره هستند. در این نقطه، واقعاً چیز زیادی نیست که بتواند به آن تکیه کند. 

با این حال، شانس یک استراتژی برای بقا نیست. مثل این است که آرزوی باران کنی و در طوفان فضولات ساخته خودت خیس شوی. رئیس جمهور باید امور را در جهتی که می‌خواهد کشور را ببرد به حرکت درآورد. 

اما دقیقاً کجا؟

سال آینده حتی چالش‌برانگیزتر خواهد بود اگر او همچنان تمام انرژی خود را بر بازپس‌گیری برتری اخلاقی در مورد فساد متمرکز کند، پیشنهادی که باخت-باخت است.

اول اینکه، سال ۲۰۲۶ چهلمین سالگرد انقلاب EDSA فوریه ۱۹۸۶ خواهد بود. منتقدان به راحتی از این رویداد استفاده خواهند کرد تا سابقه لکه‌دار خانواده مارکوس در زمینه حقوق بشر و فساد را به مردم یادآوری کنند. این می‌تواند حتی نقطه تجمعی برای نیروهای مخالف در حال جنگ فراهم کند، فرصتی برای پس کشیدن نیش‌هایشان و دست در دست هم گذاشتن در EDSA، حتی فقط برای این رویداد.  

رئیس جمهور و مشاورانش احتمالاً چنین سناریویی را پیش‌بینی کرده‌اند. این می‌تواند پذیرش غیرمنتظره دستور کار قانونگذاری مترقی لیبرال را توضیح دهد، حرکتی که می‌تواند شکاف بیشتری بین بال‌های نظامی و میانه‌رو مخالفان ایجاد کند (در ابتدا مورد استقبال قرار گرفت، اما چندین رهبر مترقی اکنون این حرکت را نیمه‌کاره و غیرصادقانه خوانده‌اند). 

او باید در برخورد با دخالت گزارش شده اعضای خانواده، دستیاران و مقامات سابق کابینه در درج بودجه و فساد قاطع به نظر برسد. این نقطه ضعف مبارزه او بوده است. در حالی که رئیس جمهور هر بار که از طریق رسانه‌های اجتماعی مردم را در مورد وضعیت مبارزه ضد فساد خود به روز می‌کند، قطعیت و کنترل را نشان می‌دهد، سخنگویان او هنگامی که در مورد ارتباط بین پیمانکاران و کاخ سؤال می‌شود، مبهم یا کاملاً طفره‌رو بوده‌اند.

سارا، قیمت‌ها و مشاغل

و بعد معاون رئیس جمهور سارا دوترته است. 

رسوایی فساد به معاون رئیس جمهور فضایی برای تحکیم حمایت سیاسی داد. یک نظرسنجی پیش از انتخابات که توسط شرکت نظرسنجی WR Numero انجام شد، دوترته را در رتبه اول (۳۳.۳٪) در میان نامزدهای احتمالی ریاست جمهوری در سال ۲۰۲۸ قرار داد. 

ریاست جمهوری دوترته ۲.۰ برای کشور بد و برای رئیس جمهور و خانواده‌اش فاجعه‌بار خواهد بود. تلاش‌های هماهنگ اکنون باید به سمت تابش نور شدید بررسی عمومی بر معاون رئیس جمهور تغییر کند. افشاگری‌های اخیر در مورد پول‌های ادعایی قمار فراساحلی و مواد مخدر که به معاون رئیس جمهور هدایت شده و تشکیل شکایت غارت علیه او در برابر یک بازرس کل احیا شده می‌تواند نشانه آغاز تهاجم باشد.

با تغییر تمرکز و فشار عمومی به دادگاه‌ها در سال آینده، رئیس جمهور می‌تواند گفتمان ملی را تغییر دهد و بر مسائلی که برای فیلیپینی‌های عادی مهم‌تر است تمرکز مجدد کند: قیمت‌ها و مشاغل.

در نظرسنجی‌های اخیر، فساد در سلسله مراتب نگرانی‌ها افزایش یافته است زیرا خود رئیس جمهور انتخاب کرده است که آن را به توجه عموم برساند. برای این کار، او نمره مردودی گرفت. قیمت‌ها و مشاغل همچنان نگرانی‌های اصلی هستند، اما میزان تأیید او، یا چگونگی ارزیابی عمومی تلاش‌های او برای رسیدگی به این دو نگرانی، نیز به طور قابل توجهی کاهش یافته است. او باید نشان دهد که می‌تواند در رسیدگی به مسائل مشاغل و قیمت‌ها نیز به همان اندازه سریع و قاطع باشد. 

در طول مهمانی سالانه کریسمس گروه مطبوعاتی مالاکانیانگ، رئیس جمهور در اظهارات خود از کلمات "درد"، "سختی" و "اندوه" برای توصیف آنچه ملت پس از افشاگری‌های او در مورد فساد گسترده در پروژه‌های کنترل سیل از آن عبور می‌کند، استفاده کرد. با این حال، این کلمات ممکن است همچنین توصیف کننده آنچه او در حال گذراندن است، و خواهد گذراند، شاید با شدت بیشتری، در سال آینده باشد.

غرق در جنجالی که خود ایجاد کرده، رئیس جمهور، فعلاً به جلو نمی‌رود بلکه در جا می‌زند. با این حال، او همچنان نسبت به آینده خود خوش‌بین است.  همانطور که به خبرنگاران کاخ گفت، دولت او می‌داند چه کاری باید انجام دهد. 

اشاره به من زنده خواهم ماند گلوریا گینور. – Rappler.com

جویی سالگادو یک روزنامه‌نگار سابق و متخصص ارتباطات سیاسی و دولتی است. او به عنوان سخنگوی معاون رئیس جمهور سابق ججومار بینای خدمت کرده است.