مشکل رو به رشد State اتریوم به نقطه شکست نزدیک می‌شود

اتریوم به آرامی مشکلی را انباشته است که در نمودارهای کارمزد گس یا سرعت تراکنش نمایان نمی‌شود اما سلامت بلندمدت شبکه را تهدید می‌کند. این مشکل تورم وضعیت نامیده می‌شود. محققان اجماع بدون وضعیت بنیاد اتریوم اکنون هشداری روشن می‌دهند: وضعیت همواره در حال رشد اتریوم ذخیره‌سازی، ارائه و غیرمتمرکزسازی آن دشوارتر می‌شود.

در یک پیشنهاد اخیر، تیم توضیح داد که چرا این مسئله اهمیت دارد، چگونه بهبودهای مقیاس‌پذیری ناخواسته آن را بدتر کرده‌اند، و سه مسیر مشخص که می‌تواند از تبدیل شدن عملیات نود به یک فعالیت نخبگانی محفوظ برای بزرگترین ارائه‌دهندگان زیرساخت جلوگیری کند.

وضعیت اتریوم واقعاً به چه معناست

وضعیت اتریوم مجموع همه چیزهایی است که شبکه در حال حاضر می‌داند. این شامل موجودی حساب‌ها، ذخیره‌سازی قراردادهای هوشمند و بایت‌کدی است که برنامه‌های غیرمتمرکز را اجرا می‌کند. این حافظه زنده زنجیره است.

این وضعیت پایه و اساس اکوسیستمی است که میلیاردها دلار ارزش را تسویه می‌کند و هزاران برنامه را در سراسر امور مالی غیر متمرکز با نام اختصاری دیفای، NFT‌ها، بازی‌ها و موارد استفاده سازمانی هماهنگ می‌کند. مشکل ساده اما شدید است: وضعیت فقط رشد می‌کند. هیچ چیز هرگز حذف نمی‌شود.

همانطور که برنامه‌های بیشتری قراردادها را مستقر می‌کنند و کاربران بیشتری با آنها تعامل می‌کنند، وضعیت به طور دائمی گسترش می‌یابد. هر نود کامل باید این داده‌ها را ذخیره و ارائه دهد، حتی اگر بخش‌های بزرگی از آن دیگر هرگز لمس نشوند.

چرا تورم وضعیت اتریوم غیرمتمرکزسازی را تهدید می‌کند

اجرای یک نود کامل اتریوم در حال حاضر پرهزینه است. نیازهای ذخیره‌سازی همچنان در حال افزایش است، زمان‌های همگام‌سازی افزایش می‌یابد و ارائه داده‌ها با قدیمی‌تر شدن زنجیره شکننده‌تر می‌شود. به گفته بنیاد، اگر وضعیت بیش از حد بزرگ یا پیچیده برای ارائه شود، کل پشته متمرکزتر و شکننده‌تر می‌شود.

ارتقاهای مقیاس‌پذیری اخیر ناخواسته این روند را تسریع کرده‌اند. گسترش لایه 2، Proto-Danksharding EIP-4844 و محدودیت‌های بالاتر گس همگی فعالیت بیشتری را در اتریوم امکان‌پذیر می‌کنند. فعالیت بیشتر به معنای قراردادهای بیشتر، نوشتن‌های ذخیره‌سازی بیشتر و رشد سریعتر وضعیت است.

این نگرانی تئوریک نیست. محققان به طور فعال سناریوها را تحت فشار آزمایش می‌کنند تا بفهمند چه زمانی اندازه وضعیت به یک گلوگاه تبدیل می‌شود، چه زمانی نودها برای همگام ماندن با سر زنجیره تلاش می‌کنند و چه زمانی پیاده‌سازی‌های کلاینت تحت فشار شدید ذخیره‌سازی شروع به شکست می‌کنند.

اگر فقط گروه کوچکی از اپراتورهای خوب تأمین‌شده بتوانند اجرای نودهای کامل را تحمل کنند، مقاومت در برابر سانسور و بی‌طرفی اتریوم شروع به تضعیف می‌کند.

تأیید بدون وضعیت یک مشکل را حل می‌کند و مشکل دیگری ایجاد می‌کند

نقشه راه بلندمدت اتریوم شامل بدون وضعیت بودن است، جایی که اعتبارسنج‌ها می‌توانند بلوک‌ها را بدون ذخیره وضعیت کامل تأیید کنند. این امر به طور قابل توجهی بار روی اعتبارسنج‌ها را کاهش می‌دهد و در را به روی توان عملیاتی بالاتر باز می‌کند.

اما سؤال جدیدی را مطرح می‌کند: اگر اعتبارسنج‌ها وضعیت را ذخیره نکنند، چه کسی ذخیره می‌کند؟

در یک طراحی بدون وضعیت، بیشتر وضعیت تاریخی و فعال احتمالاً توسط اپراتورهای تخصصی مانند سازندگان بلوک، ارائه‌دهندگان RPC، جستجوگرهای MEV و کاوشگرهای بلوک نگهداری می‌شود. این تمرکز خطرات جدیدی را در مورد سانسور، در دسترس بودن در طول قطعی‌ها و انعطاف‌پذیری تحت فشار نظارتی یا خارجی معرفی می‌کند.

تیم اجماع بدون وضعیت در مورد این مبادله روشن است. تأیید بدون وضعیت مقیاس‌پذیری را بهبود می‌بخشد، اما بدون طراحی دقیق، می‌تواند اتریوم را به سمت تمرکز زیرساخت سوق دهد.

سه مسیر پیشنهادی برای مقابله با تورم وضعیت

برای رسیدگی به این مشکل، محققان بنیاد اتریوم سه رویکرد مکمل را ترسیم کردند که هر کدام رشد وضعیت را از زاویه متفاوتی مورد حمله قرار می‌دهند.

انقضای وضعیت

انقضای وضعیت بر حذف داده‌های غیرفعال از وضعیت فعال تمرکز دارد. تیم تخمین می‌زند که تقریباً 80 درصد وضعیت اتریوم در بیش از یک سال لمس نشده است، با این حال هر نود همچنان ملزم به ذخیره آن است.

تحت این مدل، داده‌های غیرفعال از مجموعه فعال منقضی می‌شوند اما می‌توانند بعداً با استفاده از اثبات‌های رمزنگاری احیا شوند. دو گونه در حال بررسی هستند. یکی ورودی‌های به ندرت استفاده شده را علامت‌گذاری و منقضی می‌کند با گزینه احیای بعدی آنها. دیگری وضعیت را به دوره‌ها گروه‌بندی می‌کند، دوره‌های قدیمی‌تر را منجمد می‌کند در حالی که داده‌های اخیر را فعال نگه می‌دارد.

هدف ساده است: از مجبور کردن هر نود به حمل داده‌هایی که هیچ‌کس استفاده نمی‌کند جلوگیری کنید.

بایگانی وضعیت

بایگانی وضعیت، وضعیت داغ را از وضعیت سرد جدا می‌کند. داده‌های اغلب دسترسی شده سریع و محدود باقی می‌مانند، در حالی که داده‌های قدیمی‌تر در ذخیره‌سازی بایگانی برای تأیید تاریخی حفظ می‌شوند.

این رویکرد اجازه می‌دهد عملکرد نود در طول زمان نسبتاً پایدار بماند به جای اینکه با قدیمی‌تر شدن زنجیره تنزل یابد. حتی اگر وضعیت کل به رشد خود ادامه دهد، بار عملیاتی روی اکثر نودها قابل مدیریت باقی می‌ماند.

همچنین نقش‌های واضح‌تری بین نودهای بهینه‌شده برای عملکرد و نودهای بهینه‌شده برای تاریخ و تحقیق ایجاد می‌کند.

بدون وضعیت جزئی

بدون وضعیت جزئی به نودها اجازه می‌دهد فقط زیرمجموعه‌هایی از وضعیت را به جای همه چیز ذخیره کنند. کیف پول‌ها و کلاینت‌های سبک داده‌هایی را که به آنها متکی هستند کش می‌کنند و وابستگی به ارائه‌دهندگان متمرکز RPC را کاهش می‌دهند.

این مدل هزینه‌های ذخیره‌سازی را کاهش می‌دهد، مشارکت را گسترش می‌دهد و اجرای نودها را برای افراد و اپراتورهای کوچکتر بدون سرمایه‌گذاری‌های عظیم سخت‌افزاری آسان‌تر می‌کند.

در تمام سه رویکرد، هدف واحد کاهش وضعیت به عنوان یک گلوگاه عملکردی، کاهش هزینه نگهداری آن و آسان‌تر کردن ارائه آن است.

بنیاد اتریوم بعد چه کاری انجام می‌دهد

بنیاد در حال اولویت‌بندی راه‌حل‌هایی است که می‌توانند مزایای واقعی را امروز ارائه دهند در حالی که با تغییرات پروتکل جاه‌طلبانه‌تر در آینده سازگار باقی بمانند. حوزه‌های تمرکز فعلی شامل بهبود ابزار نود بایگانی، تقویت زیرساخت RPC و آسان‌تر کردن اجرای نودهای بدون وضعیت جزئی است.

این تلاش‌ها عمداً عملی هستند. تیم تأکید کرد که آنها انتخاب شده‌اند زیرا فوراً مفید و با نقشه راه بلندمدت اتریوم سازگار هستند.

توسعه‌دهندگان، اپراتورهای نود و تیم‌های زیرساخت دعوت شده‌اند تا در آزمایش و بحث شرکت کنند. محققان روشن کردند که این چیزی نیست که بنیاد بتواند به تنهایی حل کند.

یک پیشنهاد، نه یک تصمیم نهایی

بنیاد با دقت تأکید کرد که این کار یک پیشنهاد است، نه یک موضع سازمانی واحد. توسعه پروتکل اتریوم شامل طیف وسیعی از نظرات است و هیچ مسیر واحدی قفل نشده است.

این باز بودن با فشار اخیر بنیاد برای برقراری ارتباط واضح‌تر در مورد جهت پروتکل بلندمدت سازگار است. در کنار تحقیقات مدیریت وضعیت، اتریوم همچنین روی یک لایه قابلیت همکاری برای تبدیل شبکه‌های لایه 2 به یک زنجیره واحد کار می‌کند، تغییرات رهبری و R&D را اجرا می‌کند، استراتژی خزانه‌داری خود را تنظیم می‌کند و به برنامه هارد فورک دو بار در سال با Fusaka حرکت می‌کند.

چرا این موضوع در بلندمدت اهمیت دارد

تورم وضعیت اتریوم یک موضوع سرتیتر‌ساز نیست، اما در قلب وعده غیرمتمرکزسازی اتریوم قرار دارد. اگر اجرای یک نود بیش از حد پرهزینه یا پیچیده شود، شبکه در خطر حرکت به سمت تمرکز زیرساخت است، حتی با بهبود توان عملیاتی و قابلیت استفاده.

پیام بنیاد اتریوم ساده است. مقیاس‌بندی زنجیره بدون مقیاس‌بندی توانایی آن برای ذخیره و ارائه ایمن داده‌ها کافی نیست. نحوه مدیریت وضعیت اتریوم در چند سال آینده شکل خواهد داد که چه کسی می‌تواند شرکت کند، چه کسی زیرساخت را کنترل می‌کند و شبکه تحت فشار چقدر انعطاف‌پذیر باقی می‌ماند.

بحث تازه شروع شده است و انتخاب‌های انجام شده در اینجا بسیار فراتر از چرخه ارتقا بعدی طنین‌انداز خواهند بود.